ورود في الآيات

عرض من 1311 إلى 1315 من أصل 1358
كلمة السورة رقم الآية
يَكُونُ Le fer 20 Sachez que la vie présente n'est que jeu, amusement, vaine parure, une course à l'orgueil entre vous et une rivalité dans l'acquisition des richesses et des enfants. Elle est en cela pareille à une pluie: la végétation qui en vient émerveille les cultivateurs, puis elle se fane et tu la vois donc jaunie; ensuite elle devient des débris. Et dans l'au-delà, il y a un dur châtiment, et aussi pardon et agrément d'Allah. Et la vie présente n'est que jouissance trompeuse.
يَكُونُ La famille de ʿImrân 47 - Elle dit: «Seigneur! Comment aurais-je un enfant, alors qu'aucun homme ne m'a touchée?» - «C'est ainsi!» dit-Il. Allah crée ce qu'Il veut. Quand Il décide d'une chose, Il lui dit seulement: «Sois» et elle est aussitôt.
يَكُونَ Le rassemblement, Le regroupement 7 Le butin provenant [des biens] des habitants des cités, qu'Allah a accordé sans combat à Son Messager, appartient à Allah, au Messager, aux proches parents, aux orphelins, aux pauvres et au voyageur en détresse, afin que cela ne circule pas parmi les seuls riches d'entre vous. Prenez ce que le Messager vous donne; et ce qu'il vous interdit, abstenez-vous en; et craignez Allah car Allah est dur en punition.
يَكُونُ La discussion, La protestataire 7 Ne vois-tu pas qu'Allah sait ce qui est dans les cieux et sur la terre? Pas de conversation secrète entre trois sans qu'Il ne soit leur quatrième, ni entre cinq sans qu'Il n'y ne soit leur sixième, ni moins ni plus que cela sans qu'Il ne soit avec eux, là où ils se trouvent. Ensuite, Il les informera au Jour de la Résurrection, de ce qu'ils faisaient, car Allah est Omniscient.
يَكُونَ Les factions, Les coalisés 50 O Prophète! Nous t'avons rendu licites tes épouses à qui tu as donné leur mahr (dot), ce que tu as possédé légalement parmi les captives [ou esclaves] qu'Allah t'a destinées, les filles de ton oncle paternel, les filles de tes tantes paternelles, les filles de ton oncle maternel, et les filles de tes tantes maternelles, - celles qui avaient émigré en ta compagnie -, ainsi que toute femme croyante si elle fait don de sa personne au Prophète, pourvu que le Prophète consente à se marier avec elle: c'est là un privilège pour toi, à l'exclusion des autres croyants. Nous savons certes, ce que Nous leur avons imposé au sujet de leurs épouses et des esclaves qu'ils possèdent, afin qu'il n'y eût donc point de blâme contre toi. Allah est Pardonneur et Miséricordieux.

كَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونَا (ك و ن – كَانَ), كَانَا (ك و ن – كَانَ), تَكُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), كَانُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَّكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), كُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), أَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كَانَ (ك و ن – كَانَ), وَكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتُم (ك و ن – كَانَ), كَانَتْ (ك و ن – كَانَ), كُن (ك و ن – كَانَ), فَيَكُونُ (ك و ن – كَانَ), لِّتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنتَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), تَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), يَكُونَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَ (ك و ن – كَانَ), يَكُنْ (ك و ن – كَانَ), كُنَّ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونَا (ك و ن – كَانَ), تَكُن (ك و ن – كَانَ), وَلْتَكُن (ك و ن – كَانَ), لَكَانَ (ك و ن – كَانَ), يَكُن (ك و ن – كَانَ), يَكُنِ (ك و ن – كَانَ), تَكُ (ك و ن – كَانَ), أَكُن (ك و ن – كَانَ), تَكُنۢ (ك و ن – كَانَ), كُنتُ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنَّا (ك و ن – كَانَ), تَكُنْ (ك و ن – كَانَ), فَلْيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), نَكُن (ك و ن – كَانَ), كَانَتَا (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونُ (ك و ن – كَانَ), وَنَكُونَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونُ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُ (ك و ن – كَانَ), لَنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), وَلِيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), لَأَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), لَكُنَّآ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَا (ك و ن – كَانَ), نَّكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَكُن (ك و ن – كَانَ), وَكُنَّا (ك و ن – كَانَ), فَكَانَ (ك و ن – كَانَ), لَّنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), يَكُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَلَنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), وَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), أَكَانَ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتَ (ك و ن – كَانَ), لِتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتِ (ك و ن – كَانَ), وَلَيَكُونًا (ك و ن – كَانَ), وَأَكُن (ك و ن – كَانَ), فَكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), فَكَانَتْ (ك و ن – كَانَ), أَكُنۢ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَتِ (ك و ن – كَانَ), أَكُ (ك و ن – كَانَ), لِّيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَيَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), كُونِى (ك و ن – كَانَ), كَانَت (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), فَكُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), فَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), فَيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنَّآ (ك و ن – كَانَ), فَنَكُونَ (ك و ن – كَانَ), لَتَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُن (ك و ن – كَانَ), كُنتُنَّ (ك و ن – كَانَ), لَكُنَّا (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لَّيَكُونُنَّ (ك و ن – كَانَ), وَكَانُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), لَكُنتُ (ك و ن – كَانَ), فَأَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَلَتَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), لِتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونَا (ك و ن – كَانَ), يَكُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَلِتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), يَكُنَّ (ك و ن – كَانَ), كُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَتْ (ك و ن – كَانَ), كَانَتِ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), سَيَكُونُ (ك و ن – كَانَ), نَكُ (ك و ن – كَانَ)