ورود في الآيات

عرض من 1341 إلى 1345 من أصل 1358
كلمة السورة رقم الآية
يَكُونُ La loi, Le critère, La séparation 77 Dis: «Mon Seigneur ne se souciera pas de vous sans votre prière; mais vous avez, démenti (le Prophète). Votre [châtiment] sera inévitable et permanent.
يَكُونُ La vache, La génisse 247 Et leur prophète leur dit: «Voici qu'Allah vous a envoyé Tâlût pour roi.» Ils dirent: «Comment règnerait-il sur nous? Nous avons plus de droit que lui à la royauté. On ne lui a même pas prodigué beaucoup de richesses!» Il dit: «Allah, vraiment l'a élu sur vous, et a accru sa part quant au savoir et à la condition physique.» - Et Allah alloue Son pouvoir à qui Il veut. Allah a la grâce immense et Il est Omniscient.
يَكُونَ Les fourmis 72 Dis: «Il se peut qu'une partie de ce que vous cherchez à hâter soit déjà sur vos talons».
يَكُونَا La vache, La génisse 282 O les croyants! Quand vous contractez une dette à échéance déterminée, mettez-la en écrit; et qu'un scribe l'écrive, entre vous, en toute justice; un scribe n'a pas à refuser d'écrire selon ce qu'Allah lui a enseigné; qu'il écrive donc, et que dicte le débiteur: qu'il craigne Allah son Seigneur, et se garde d'en rien diminuer. Si le débiteur est gaspilleur ou faible, ou incapable de dicter lui-même, que son représentant dicte alors en toute justice. Faites-en témoigner par deux témoins d'entre vos hommes; et à défaut de deux hommes, un homme et deux femmes d'entre ceux que vous agréez comme témoins, en sorte que si l'une d'elles s'égare, l'autre puisse lui rappeler. Et que les témoins ne refusent pas quand ils sont appelés. Ne vous lassez pas d'écrire la dette, ainsi que son terme, qu'elle soit petite ou grande: c'est plus équitable auprès d'Allah, et plus droit pour le témoignage, et plus susceptible d'écarter les doutes. Mais s'il s'agit d'une marchandise présente que vous négociez entre vous: dans ce cas, il n'y a pas de péché à ne pas l'écrire. Mais prenez des témoins lorsque vous faites une transaction entre vous; et qu'on ne fasse aucun tort à aucun scribe ni à aucun témoin. Si vous le faisiez, cela serait une perversité en vous. Et craignez Allah. Alors Allah vous enseigne et Allah est Omniscient.
يَكُونُوا۟ Les groupes, Par vagues 47 Si les injustes possédaient tout ce qui se trouve sur la terre, - et autant encore -, ils l'offriraient comme rançon pour échapper au pire châtiment le Jour de la Résurrection; et leur apparaîtra, de la part d'Allah, ce qu'ils n'avaient jamais imaginé;

كَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونَا (ك و ن – كَانَ), كَانَا (ك و ن – كَانَ), تَكُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), كَانُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَّكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), كُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), أَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كَانَ (ك و ن – كَانَ), وَكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتُم (ك و ن – كَانَ), كَانَتْ (ك و ن – كَانَ), كُن (ك و ن – كَانَ), فَيَكُونُ (ك و ن – كَانَ), لِّتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنتَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), تَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), يَكُونَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَ (ك و ن – كَانَ), يَكُنْ (ك و ن – كَانَ), كُنَّ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونَا (ك و ن – كَانَ), تَكُن (ك و ن – كَانَ), وَلْتَكُن (ك و ن – كَانَ), لَكَانَ (ك و ن – كَانَ), يَكُن (ك و ن – كَانَ), يَكُنِ (ك و ن – كَانَ), تَكُ (ك و ن – كَانَ), أَكُن (ك و ن – كَانَ), تَكُنۢ (ك و ن – كَانَ), كُنتُ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنَّا (ك و ن – كَانَ), تَكُنْ (ك و ن – كَانَ), فَلْيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), نَكُن (ك و ن – كَانَ), كَانَتَا (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُونُ (ك و ن – كَانَ), وَنَكُونَ (ك و ن – كَانَ), تَكُونُ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُ (ك و ن – كَانَ), لَنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), وَلِيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), لَأَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), لَكُنَّآ (ك و ن – كَانَ), تَكُونَا (ك و ن – كَانَ), نَّكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَكُن (ك و ن – كَانَ), وَكُنَّا (ك و ن – كَانَ), فَكَانَ (ك و ن – كَانَ), لَّنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), يَكُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَلَنَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), وَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), أَكَانَ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَكُنتَ (ك و ن – كَانَ), لِتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), كُنتِ (ك و ن – كَانَ), وَلَيَكُونًا (ك و ن – كَانَ), وَأَكُن (ك و ن – كَانَ), فَكَانُوا۟ (ك و ن – كَانَ), فَكَانَتْ (ك و ن – كَانَ), أَكُنۢ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَتِ (ك و ن – كَانَ), أَكُ (ك و ن – كَانَ), لِّيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), وَيَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), كُونِى (ك و ن – كَانَ), كَانَت (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), فَكُنتُمْ (ك و ن – كَانَ), فَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), وَكُنتُم (ك و ن – كَانَ), فَيَكُونَ (ك و ن – كَانَ), كُنَّآ (ك و ن – كَانَ), فَنَكُونَ (ك و ن – كَانَ), لَتَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), فَتَكُن (ك و ن – كَانَ), كُنتُنَّ (ك و ن – كَانَ), لَكُنَّا (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لَّيَكُونُنَّ (ك و ن – كَانَ), وَكَانُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), لَكُنتُ (ك و ن – كَانَ), فَأَكُونَ (ك و ن – كَانَ), وَلَتَكُونَنَّ (ك و ن – كَانَ), لِتَكُونُوا۟ (ك و ن – كَانَ), لِيَكُونَا (ك و ن – كَانَ), يَكُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَلِتَكُونَ (ك و ن – كَانَ), يَكُنَّ (ك و ن – كَانَ), كُونُوٓا۟ (ك و ن – كَانَ), وَكَانَتْ (ك و ن – كَانَ), كَانَتِ (ك و ن – كَانَ), وَتَكُونُ (ك و ن – كَانَ), يَكُونُونَ (ك و ن – كَانَ), سَيَكُونُ (ك و ن – كَانَ), نَكُ (ك و ن – كَانَ)